Pierwotne nazewnictwo dla zaawansowanych stali wysokowytrzymałych obejmowało zarówno typ metalurgiczny, taki jak DP dla stali dwufazowej, oraz minimalną wytrzymałość na rozciąganie (w MPa), na przykład „DP500”.
Warto pamiętać, że producenci stali zazwyczaj grupują swoje produkty AHSS według ich przybliżonych minimalnych wytrzymałości na rozciąganie, często „zaokrąglając” wartość wytrzymałości dla zwięzłości. Rzeczywiste wartości dla konkretnego gatunku stali zawarte są w jego pełnej nazwie: na przykład „CR290Y490T-DP” opisuje stal DP500 o rzeczywistej minimalnej wytrzymałości na rozciąganie 490 MPa („490T”) i minimalnej granicy plastyczności 290 MPa („290Y”).
Producenci samochodów kupują stal pod własne niestandardowe specyfikacje AHSS lub określone krajowe lub międzynarodowe normy AHSS i wyraźnie określają pożądane właściwości AHSS, w tym minimalną granicę plastyczności i wytrzymałość na rozciąganie.
Należy również zauważyć, że w przypadku poprzednika stali AHSS – wysokowytrzymałych stali niskostopowych (HSLA) – używano oznaczeń, na przykład HSLA 430, które odnosiły się do minimalnej granicy plastyczności gatunku, a nie jego wytrzymałości na rozciąganie.
Dodatkową kwestią do uwzględnienia jest fakt, że stale HSLA (czasami skracane do „LA” w nazwach produktów) osiągają dziś minimalną wytrzymałość na rozciąganie przekraczającą 440 MPa, co kwalifikuje je do oznaczenia AHSS.
